OUTONO

   Marín Marítimo, 18 de setembro de 2010




Cheira ao outono castaño,

Bosco de castiñeiros

Doce sorriso dunha arbre milenaria,

Temperaratue tépeda e humidade fonda,

Verde arbre vestido de puro verde

Os zonchos cubertos de picos duros

Protexen a fermoso froito

Da leitosa cor do froito

Que haberemos de levar

Ao fondo das nosas bocas abertas

Que alimentan o froito do fermoso castiñeiro.

A belleza non ten límite na frondoso bosco outonal,

De outras arbres cfaen follas castañas

Namentras no pétreo poio,

Alimentan o seu amor

Unha parexa namorada,

Porque no amor non existe outono

Que apague a chama amaroso.



Miguel     Dubois