AMOR FONDO

                                     Pontevedra, 21 de febreiro de 2011

                         AMOR FONDO

Distancia curta para amosarche o fondo amor,

Que nos funde nun bico intenso e tenro.

Limitamos as distancias, amámonos,

Con toda a nosa forza posible.

Enchemos o desamor frío, coa quentura

Dun bico tenro. Somos fortes xuntos,

E cando de tí me afasto, fáltame fondamente,

Parecendome un ser desabitado de amor.

Espido de amor enteiro, non quixera vivir.

Vivo para amar, e amo para vivir

Vivindo a curto espazo de tí, meu amor.

De que me serven os poemas valeiros de amor,

De que me serven as túas longas ausencias.

Me sinto vencido, cando non me atopo

A túa beiriña. A túa beiriña, todo resúltame

Doado, tranquilo e quedo. A túa beiriña

Son un home feliz, que disfruta

Da túa fonte tenra e amarosa.

Canto amor derramado nas escuras noitas

A túa beira escachando silenzos absurdos.

Noite de amor fondo, lúa chea grande,

Lúa por testemuña da fonda paixón

Pasa o tempo lento e quedo. Amóche,

Desesperadamente, e afúndome

No fondo do teu espido peito longo e soave.

Xuntos e xuntos somos fortes.

Xuntos e xuntos consumimos o tempo vidal.

                              Miguel  Dubois