Miguel Dubois Thenaisie <migueldth2222@gmail.com>
|
|
| |
|
|
|
Pontevedra, al 23 de Abrul de 2017
GABRIELA NIETO
--- GABI ---
Estoy contigo
Aquí y allá
En lo más alto
De una sonrisa
Abierta.
Estoy contigo
En lo singular
Y lo específico
En la pluralidad
De las razas. Estoy
Contigo y con
Saina Maria
Y con el poderoso
Color negro
De la piel intensa
Vivía en una casita
Casita blanca
Fuera de la
Metrópoli, Colonias
Desamparadas
A la suerte de la vida
Y la muerte.
Siento su consejo
Admiro su sabiduría
Su intenso aplomo
Siento su mirada
Interrogante
Veo la dulzura de
Sus ojos. Recurso
Su mentón
Apoyando por su
mano soporte
A modo de reposar
La barbilla, ese gestó
Tan particular
Recuerdo tu
Cabeza inclinada
Viendo hacia
Mi cara que era
Que era el cuadro
De la sorpresa
Agradable.
Estoy aquí
Y estoy allá
Estoy en tus ideas
Estoy en tus
Pensamientos
Y tu estas en los míos
Gabi, que bien
Lo pase en Porto
En el Gato Vadio
Recitando poemas
De un poeta humilde
Que solo pretende
Comunicar sus
Ideas y pensamientos
Al Mundo Exterior
Que mayor
Enseñanza
Que tus palabras
Cargadas de razón
Y sabiduría. Que
Mayor razón que
La razón intrínseca
El sentido de la
Justicia, Solidaridad,
Y empatía. La verdad
Se construye
Sobre sí misma
Base débil
Significa caída
De lo construido
15 M abre las
Puertas a una
Gran esperanza
De la Solidaridad
Arrebatada en los
Momentos de
La política turbia
De la política turbia
De la Comunidad
De Madrid, Valencia
Corrupta, manzana
Podrida del árbol
Robado. Cataluña
Corrupta del tres
Por cien .
Que pena la persona
Que daña al Nundo
Ajeno,
Primero, de nuevo
Hablar contigo
Otra vez.
Miguel Dubois Thenaisie <migueldth2222@gmail.com>
|
|
| |
|
|
|
Pontevedra ao 8 de Abril de 2018
LABAZADAS
Cada día abro
Unha nova porta
Grande e maravillosa
Aberto resplandor
De intensa esperanza
Un cachiño de vida
Unha fiestra aberta
E luminosa
Acadan
A realidade aberta
Ao eido vitalista no
decurso mínimo
De todo los días.
Cada día e diferente
E teño as
oportunidades
De condenar
Os feitos inadmisibles
Que todos sabemos
Feitos repetitivos
Inxustos ou cargados
Da dor inmerecida
Alguns tapan as
Os pavillons
Auditivos; escoitan
O que lles convén
E desterran aquilo
Ou cobren os ollos
Cun pano inútil
Que di que non se
Quere mirar
O mundo miserento
Ou a miseria
tremenda
Dos seres humanos
Que non somos
Responsables
Das nosas obrigas
Mais elementais
Morbosos
Habitantes
Do egoísmo crónico
O concepto elemental
Da Soliedaridade
E un soño partido
Ou unha espera
De tempo inútil
Que nunca chega
Ou unha botella
De auga valeira
Que humanidade
Agocha o noso
corazón?
A doctrina egoísta
E patente os
Conceptos más
Elementais
Da ética e dos
valores non existen
Na maior parte
Do conxunto social
Que queres aportar
Beneficio humano
Homilde partidario
Dos que perden
As batallas vitais
Son moitos suxeitos
Por qué queres
Abranguer tanto
Se non amas
O amar único
E elemental
Magoa do ser
Que non síntes
O froito mais
Elemental da vida
Falo do verbo
Amar e facelo
Con fondura
Feliz.
Fertilidade
Dun amor puro
Mais real
Coma inexistente xa
Plena, pura acción
De vivir achegado
A fermosa paisaxes
De mar e monteña
Fica me a linda
Paisaxe a fermosura
Dun mar azul
Que vai entrando
Polas Rías coma
Longos brazos
Acuáticos que van
Metendose
Antre duas
penínsulas
Montes. Illas deitadas
Sobré a superficie
Mariña, os faros
Ergueitos os barcos
Que navegan
Lentamente con
Prefixado rumbo
Rumbo a peiraos
Achegados ou
Portos distantes
No cumio ergeitos
E poderoso
ergueseste
Un Colexio Galego
Na Parroquia
De Lisca Mestre
Escachouse
O feito democrático
Interno do Centro
Educativo; en vez
De ser realidade e
Unha sociedade
Democrática
Real e auténtica
E plural, convierteuse
En Centros
Educativos no que os
Que non deben
Condenar aos
docentes, xuizos
Inxustos
Son xuices non
Autorizados
De auténtica
Frivolidade
Das verbas
incoherentes
Ficando a
Autoridade
Docente
desprestixiada
Xente inesperta
En Materia Educativa
Construen un
Discurso falso
Sobre os feitos
Docentes. O Docente.
Inxustamente fica
Desprotexido
Sen nengun acto
Protector da sua
Funcion Profesional
Mal e emprego
Para os activos
Docentes
Ao mirar os
resultados
Da a impresión
Que Mestres e
E Mestras
son cousas
E non persoas con
Deberes e Dereitos
Do feito educativo
Derruabase ante
Feitos insólitos
Xulgamento
Inxusto
Ao que ensina
Critica atrevida
E feito arrogante
A verdade
E unha mentira
constate e o
Marmurio morboso
Afaise a unha
Verdade inversa.
Miguel. Dubois
--
|
|
|
Miguel Dubois Thenaisie
--
BETTER WITH
HAPPINESS
|
Pontevedra, ao 10 de Abril de 2017
CARME. CHACÓN
Estar ou non estar.
Sentir todo aquilo
Que che rodea
Sentir o vento
Liviano e soave
A brisa activa
Que te acariña
A superficie
Da faciana
Sentir o poder da luz
Poderosa e potente
Percorrer lugares
Diferentes, disfrutar
Das variedades
Paísaxisticss
E Natureza sonora
Sentir como latexa
O teu corazón
Sentir coma o tempo
Pasa e pasa lento
Ou bule dabondo
E imos construindo
A nosa historia
Individual e colectiva
A nosa hestoria
Social e activa
Ou a pasividade
Inercia da política
Desconsiderada
Do eido solidario
Existen non moitos
Todo cambia
Mutación constante
Para ben
Ou para mal.
Muller non outa
Que falaba craro
Nunha lingoaxe
Aberta e sincera
Pasaba revista
As tropas cun ventre
De preñada, a paso
Firme. Que pena,
Ministra Chacón
A rente de José
Antonio Alonso
Ministro do Interior
Nun Governo
José Luis Rodríguez
Zapatero,
Finado xa, tamen
O Ministro Alonso,
Vai algún tempo
Non tanto
Deixar a vida tan
Cedo
e inesperadamente
Que pena, Ministra
Nada en Cataluña
En Esplugas de
Llobregat
O 13 de Marzo
De 1971
Magoa
Que abandonaras
A vida, con tristura
Nosa, que rendemos
A nosa pequeña
Homaxe de respecto
E consideración
Hocos que marchan
Xa non voltan
A encher. Somentes
Ficamos na
Lembranza
A fotografía interior
Dos seres que
marchan e que
Non voltan
A sua presenza física
Tal e coma a
Coñecimos
A sua Lembranza
Fica na sociedade
Cunha pegada
Inesquecible
Resulta triste
Ter que morrer
A idade madura
Cun meniño
Chamado Miquel
De poucos años
Nove
A morte abre
Unha fenda mortal
Cando sorria a vida
Con vitalidades
E actividades
Mais a tristura
Pechou y as portas
Da liberdade
conseguida
Miguel Dubois
--
|
|
|
No hay comentarios:
Publicar un comentario